رله های میانی ، به عنوان یک مؤلفه ضروری از سیستم های کنترل الکترونیکی ، نقش اساسی دارند.عملکرد اصلی آن افزایش تعداد و ظرفیت مخاطبین در سیستم های محافظت از رله و سیستم های کنترل خودکار است و از این طریق به هدف انتقال سیگنال های میانی در مدار کنترل می رسد.در این مقاله به طور عمیق به بررسی اصل کار ، ویژگی های ساختاری و کاربرد رله های میانی در سیستم های کنترل الکترونیکی مدرن خواهیم پرداخت.
اصل کار و خصوصیات ساختاری رله میانی
اصل کار رله میانی در بسیاری از جنبه ها شبیه به مخاطب AC است.تفاوت اصلی در میزان جریان آن است که می گذرد.در مقابل ، مخاطبین اصلی کنتاکتور می توانند در برابر جریان های بزرگتر مقاومت کنند ، در حالی که تماس های رله میانی محدود به جریانهای کوچکتر است.این ویژگی تعیین می کند که رله های میانی به طور عمده در مدارهای کنترل به جای مدارهای اصلی استفاده می شوند.به طور کلی ، رله های میانی حاوی مخاطبین اصلی نیستند زیرا قابلیت اضافه بار آنها ضعیف است ، اما از تماس های کمکی بیشتری استفاده می کنید.
در استاندارد ملی جدید ، رله میانی به عنوان "k" تعریف می شود ، در حالی که در استاندارد قدیمی "ka" است.این نوع رله معمولاً توسط منبع تغذیه DC تأمین می شود ، اگرچه از قدرت AC در موارد نادر نیز استفاده می شود.از آنجا که برای کنترل جریان بزرگ با جریان کوچک ، کنترل ولتاژ بالا با ولتاژ کم و گسترش درگاه های تماس طراحی شده است ، از آن به طور گسترده در سیستم های کنترل اتوماسیون مانند PLC (کنترلر قابل برنامه ریزی منطقی) استفاده می شود.به خصوص در مواردی که برای جلوگیری از تداخل ولتاژهای زیاد در سیستم کنترل ، به انزوای الکترومغناطیسی نیاز است ، رله های میانی نقش اساسی دارند.
اهمیت رله های میانی در برنامه های عملی
رله واسطه نه تنها پلی است که مدار کنترل و بار با قدرت بالا را به هم وصل می کند ، بلکه یک ابزار مهم برای دستیابی به انزوا الکترومغناطیسی و محافظت از سیستم کنترل در برابر تداخل ولتاژ بالا است.در سیستم های کنترل PLC ، استفاده از رله های میانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.با توجه به اینکه خروجی اکثر PLC ها خروجی ترانزیستور است ، مستقیماً با ظرفیت های بالا رانندگی می کند ممکن است منجر به رانندگی کافی شود.علاوه بر این ، از آنجا که رله یک بار القایی است ، خود القاء در لحظه قطع برق رخ می دهد ، که به راحتی می تواند به ساز آسیب برساند.بنابراین ، استفاده از رله های میانی می تواند به طور مؤثر از این مشکل جلوگیری کند ، به خصوص هنگامی که تجهیزات با قدرت بالا باید کنترل شود.مخاطبین را می توان از طریق رله های میانی کنترل کرد تا موتورهای صدها کیلووات را هدایت کنند.
طراحی ساختاری رله میانی یک آهنربای شکل "U" و یک ساختار هسته دوتایی را برای سازگاری با نیازهای انواع مختلف رله اتخاذ می کند.به عنوان مثال ، رله سری DZ یک طرح الکترومغناطیسی از نوع دریچه را اتخاذ می کند و با مونتاژ یک سیم پیچ و یک آرماتور متحرک بر روی هادی آهنربای "U" ، کنترل باز و بسته شدن مخاطبین را تحقق می بخشد.این طرح ساختاری رله میانی را قادر می سازد تا شکاف خاصی بین مخاطبین و آرماتور در حالت غیر اقدام داشته باشد.هنگامی که گشتاور الکترومغناطیسی از مقدار مشخصی فراتر می رود ، آرماتور به آهنربای رسانا جذب می شود و از این طریق برای دستیابی به یک تماس عادی بسته ، بوته تماس را تحت فشار قرار می دهد.افتتاح و بسته شدن مخاطبین به طور معمول باز.
با درک عمیق اصل کار و خصوصیات ساختاری رله های میانی ، بهتر می توانیم این مؤلفه اصلی را در سیستم های مختلف کنترل الکترونیکی برای دستیابی به کنترل دقیق تر و ایمن تر به کار ببریم.کاربرد گسترده رله های میانی ارزش غیر قابل جبران آن را در فناوری اتوماسیون ، کنترل صنعتی و سایر زمینه ها نشان داده و نقش مهمی در بهبود قابلیت اطمینان و کارآیی سیستم دارد.